در خلقت زنان

حکایتی دیگر از "اسرار اللطیفه و الکسیله "

آن هنگام که در بارگاه معظم خان , مرید خواجه نصیرالدین عالم بزرگ بودم , بسیار مرا حکایتی نغز می گفت و آن این است :

روزگاران پیش انسانها در خوشی و شادمانی می گذراندند و همانا سپاس گذارترین همه ی اعصار بودند و خداوند جل جلاله آنها را بسیار نیک می داشت و نعمتهای فراوانشان می داد .

هما نا ظرافتی در حیاتشان می بود و آن این بود که همه از "مردان " بودند و مونث در میانشان یافت نمی شد .

پروردگار کریم هرگاه کسی از میان ایشان درمی گذشت انسان دیگری خلق می کرد و بر بلندای کوهی می نهاد و سیمرغ کهنسال را برای آگاهی خلق بسویشان می فرستاد .

سالیان سال و بل هزاران سال بگذشت و انسانها و بل آل ذکور سپاس خدای تعالی را از یاد بردند و کفران کردند نعمتش را .

خداوند تبارک این فعل مردان را بسیار ناپسند آمد و همه ی ملائک و پیامبران گذشته و آینده را بخواند .

جملگی خوانده شدگان در بارگاه گرد آمدند و خداوند در صدر بنشست و آنها را فرمود :

" انسان مخلوق من است و همانا سر به طغیان نهاده و سپاس و ستایش مرا فرموش کرده . می خواهم مجازاتی بس عظیم بر ایشان بدارم که کردارشان بر من بسیار کریه است . "

" نوح " فرمود : " خداوندا این انسانهای دون به راه خیر در نیایند جز بر آنها سیلی مهیب فرو فرستی و این آنها را تادیب خواهد کرد ."

یکی از ملائک نوح را گفت :

" ای نوح تو چه دانی که سیلی که بر قوم تو رفت نیز آدمیان را بر سر عقل نیاورد . "

پس صالح فرمود :

" پروردگار من , ای صاحب مخلوقات , بر آنها صاعقه ای بس دردناک بفرست ."

و این بار عزرائیل فرمود :

" ای صالح همانا آن عزاب نیز کارگر نشد ."

پس حضرت لوط بفرمود :

ای صاحب بارگاه , بر سر ایشان سنگهای گرانسنگ بفرشت که این آدمیان را به خرد وا می دارد . "

و جبرئیل گفت :

" ای لوط , ای بزرگوار ایشان پس از تو نیز به سوی گناه رفتند . "

خداوند تبارک و تعالی چون این مباحثه دید بفرمود " ای پیامبران و ملائک چه کسی پیشنهادی بهتر دارد ."

همگان سکوت کردند . چندی نگذشت که صدایی خفیف به گوش رسید و از دور مردی کریه المنظر و بغایت خمیده و ملول هویدا شد . از کراهت چهره اش همه از او روی برگرداندند .

آن مرد به میان جمع آمد و ایشان را گفت :

شما چه دانید بر من چه رفته است که آرزویم این است هیچ وقت به درد الیم من گرفتار نیایید . من دردی و زجری دارم که نه سیل و نه صاعقه و نه باران سنگ با آن برابری نمی کند . دردهای دیگر در برابر درد من شادمانی و عیش است .

خداوند با تعجب او را بفرمود :

" چه تو را به این روز بیانداخته و آن چه عذابی است که عذابهای دیگر برابرش هیچند ؟"

جبرئیل نیز او راگفت : " آری آن چه عذابی است ؟"

آن مرد در حالیکه به شدت از ترس تنش به لرزه افتاده بود گفت :

" خداوندا , زن را خلق کن که آن همانا عذاب الیم است ."

پس خداوند زن را خلق کرد .

اسرار اللطیفه و الکسیله